Nowosiółki-Kolonia

Położenie geograficzne (23°22'E i 51°09'N)

Miejscowość powstała na gruntach wsi Nowosiółki w 1870 r., obecnie zamieszkana przez 282 osoby i złożona z 68 gospodarstw.

Początkowo istniała tutaj kolonia niemiecka, założona w 1870 r. przez Fryderyka Wilhelma Kamenza. Osadnicy pochodzili z Gostynina i Gąbina. W 1929 r. istniało tutaj 20 gospodarstw należących do ewangelików, co stanowiło 32% ogólnej liczby gospodarstw („Biuletyn Informacyjny nr 6/2001” Archiwum Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Lublinie). Osadnicy korzystali z kaplicy w Józefinie. Ludność niemiecka została wysiedlona w 1940 r. z rozkazu władz hitlerowskich.

Kapliczka

W obrębie miejscowości znalazł się zajazd, wymieniany na początku XIX w. Obiekt powstał na miejscu dawnej drewnianej karczmy (w źródłach pojawiają się nawet dwie karczmy) ok. 1832-1845 r. Początkowo była własnością Niemirowskich. Po 1870 r. zakupił zajazd Józef Bocheński. Kolejnym właścicielem był jego syn, Józef Antoni Bocheński (od 1912 r.), który w 1926 r. zrujnowany obiekt sprzedał Franciszkowi Schodzińskiemu. Do 1939 r. w trzech pomieszczeniach funkcjonował mleczarni. Po II wojnie światowej coraz bardzie zdewastowany budynek został opuszczony i pozostaje w trwałej ruinie. W ewidencji obiektu wynika, że jest budowla na planie prostokąta z obszernym stanem w głębi. Elewację zajazdu wieńczy gzyms koronujący oraz boniowanie z pilastrowymi podziałami. Obiekt został wpisany do rejestru zabytków 23.12.1971 r. Obok zajazdu w Nowosiółkach Kolonii znajduje się murowany młyn z 1939 r., murowana kapliczka z figurą MB z 1946 r., a także murowany dom z początków XX w. W 1992 r. pomnikową ochroną objęto źródło z niszą źródłową o powierzchni 4 arów.

Młyn

Miejscowość należy do parafii pw. Chrystusa Pana Zbawiciela w Podgórzu.